Ananemi Baskete Yazdırdım: İnsanda Rejenerasyon
Gel büyükanne, altımız alınacak
Size önce büyüğüm, ardından akranım, son olarak evladım olan ananemle
ilgili 1 öykü anlatacağım. Arkanıza yaslanın ve bu mucizevi yolculuğun tadını
çıkarın.
Biz ananemle 1likte büyüdük. Ben onun, o benim elimde… Sonra 2miz de gördük ki, ben büyümeye devam ederken ananemin büyümesi kesildi, stop etti (Kimi köylerimizde istop etmek diye de bilinir) İyice yaşlanınca bedenin sıfırlanıp başa sarması olayını hepimiz duymuşuzdur. Tüm dişlerin dökülüp yerine bebek dişleri çıkması vs. Buna ananemde bizzat şahit oldum. Onun dişleri de tek tek gitti. Tıpkı arkadaşları, sevdikleri gibi (şaka yapıyorum, onlar çok önceden ölmüştü)
Her 1 dişi çok olaylı gitti. 1 tanesi sakız çiğnerken sakızın içinde kaldı. Sakız Venom gibi ele geçirdi dişi. 1 başka diş yemek yerken ananem tarafından yutuldu. (Bugüne dek 1çok yemeğin canına kast etmişti o diş. Yaşattığını yaşamadan ölmedi. Kötülüğe hizmet eden kötülük bulur, amına kodumun dişi seni)
Her 1 dişi kendini unutturmayacak biçimde göçtü bu dünyadan. Dişlerden sonuncusu epey inatçı çıktı. “Buradan gidersem yanımda seni de götürürüm” tavrıyla tutunuyordu ananemin sahte damağına. Sahte, çünkü orada çok işlem vardı. Özgün 1 damak değildi yani. O son inatçı dişi de iple sıkıca bağlayıp kapıyla çekerek çıkarmıştı. Kendi dişini boğdurdu padişah gibi (kapı kolu askerine heheh) Kız kardeşim “anane sen çıldırdın mı? Bu ne ilkel 1 yöntem” deyince onu fazla nazik olmakla, yeni nesil kızların elinden hiç1 iş gelmediği iddiasıyla suçladı. “Anane 1 diş için kızı üzmeye değer mi?” dediğimde ise bana “sen kimin oğlusun” diye çok ters köşe 1 cevap verdi. Bu tür mücadeleleri hep kazanıyor. Bütün dişler ortadan kalkınca -post apokaliptik filmlerde 1 çiçek açar ya, umudu falan temsil eder- 1 baktık ufacık 1 diş filizlenmiş. Ay çok tatlıydı be!
Kimin oğlu olduğunu söylemeden hiç1 yere gidemezsin
.png)
Biz ananemle 1likte büyüdük. Ben onun, o benim elimde… Sonra 2miz de gördük ki, ben büyümeye devam ederken ananemin büyümesi kesildi, stop etti (Kimi köylerimizde istop etmek diye de bilinir) İyice yaşlanınca bedenin sıfırlanıp başa sarması olayını hepimiz duymuşuzdur. Tüm dişlerin dökülüp yerine bebek dişleri çıkması vs. Buna ananemde bizzat şahit oldum. Onun dişleri de tek tek gitti. Tıpkı arkadaşları, sevdikleri gibi (şaka yapıyorum, onlar çok önceden ölmüştü)
Her 1 dişi çok olaylı gitti. 1 tanesi sakız çiğnerken sakızın içinde kaldı. Sakız Venom gibi ele geçirdi dişi. 1 başka diş yemek yerken ananem tarafından yutuldu. (Bugüne dek 1çok yemeğin canına kast etmişti o diş. Yaşattığını yaşamadan ölmedi. Kötülüğe hizmet eden kötülük bulur, amına kodumun dişi seni)
Her 1 dişi kendini unutturmayacak biçimde göçtü bu dünyadan. Dişlerden sonuncusu epey inatçı çıktı. “Buradan gidersem yanımda seni de götürürüm” tavrıyla tutunuyordu ananemin sahte damağına. Sahte, çünkü orada çok işlem vardı. Özgün 1 damak değildi yani. O son inatçı dişi de iple sıkıca bağlayıp kapıyla çekerek çıkarmıştı. Kendi dişini boğdurdu padişah gibi (kapı kolu askerine heheh) Kız kardeşim “anane sen çıldırdın mı? Bu ne ilkel 1 yöntem” deyince onu fazla nazik olmakla, yeni nesil kızların elinden hiç1 iş gelmediği iddiasıyla suçladı. “Anane 1 diş için kızı üzmeye değer mi?” dediğimde ise bana “sen kimin oğlusun” diye çok ters köşe 1 cevap verdi. Bu tür mücadeleleri hep kazanıyor. Bütün dişler ortadan kalkınca -post apokaliptik filmlerde 1 çiçek açar ya, umudu falan temsil eder- 1 baktık ufacık 1 diş filizlenmiş. Ay çok tatlıydı be!
Kimin oğlu olduğunu söylemeden hiç1 yere gidemezsin
.png)
Ailem bu rejenerasyon karşısında ne yapacağını şaşırdı. Ben, yastığının
altına para koyup “Anane bak! Diş melekleri gelip eski dişi alıp yerine para
bırakmış” demeyi teklif ettim. Ancak bu fikrimle 11 yerden red yedim. (Diş
perisi olduğunu biliyorum, ananem peri bilmez, hobbit bilmez. Melek bilir, 3
harfli bilir)
Sağlam 1 gözlem sonucu; ananemin yeniden doğduğunu, ancak zaten çoktandır doğuk olduğu için bunun 1 nevi Meryem ana doğumu olduğu sonucuna vardık. Ancak bu sefer doğurduğu kendisiydi.
(Bu arada bu kadın 11 çocuk doğurmuş, bırakın da kendini doğurma lüksü olsun 1 zahmet. “Yeter be! Kendimi de doğuruyorum!” Ve evet, Meryem ananın kendini doğurduğu 1 öykü bu. İstemeyen gitsin Dwayne Johnson’ın herhangi 1 aile filmini izlesin, o çok dikkat eder böyle şeylere. O çok İYİ 1 insan ve başarılı 1 sanatçı)
Aylar ayları, yıllar yılları kovaladı. Ben nenemin beşiğini yalapşap tıngır mıngır sallıyor gibi yaptım. Ve sonunda olmuştu! Ananem genç 1 kız oldu artık. Kullandığı yaşlı bezleri yerini adet pedine bıraktı. (Regıl mı, regil mi, regli mi inan hiç bilmiyorum)
Ailemle oturup ananemi nasıl iyi yetiştiririz, nasıl doğru yönlendiririz tartışmasına başladık. Babam “Yahu bize özel 1şey mi yapıldı, büyüdük gittik işte. Çok düşünmeyin.” diye enteresan 1 fikir sundu. Annem bu fikre şiddetle karşı çıkıp piyano kursu önerdi. Ananem bu fikre elini gösterip “parmakları çok kütletirsen ilerde kaskatı kalır” şeklinde çok dolaylı 1 ret cevabı verdi. Ben ise her zamanki gibi en can alıcı fikri sundum ve bu büyüme çağındaki bu kadının baskete gitmesi gerektiğini belirttim. Hem boyu falan uzar hem de spor işte, ne bileyim. Ama öyle güzel oynuyor ki, her smacında CRUNCH diye ses geliyor potadan. Her ne kadar fizyoterapisti reddetse de bence potadan geliyor. Kemiklerinden gelseydi anlardım.
Bu öykü yalan gibi mi duruyor? İnandırıcı mı değil? Bırak allasen mi? Aşağıda ananemin basket oynarken çekilmiş bazı fotoğrafları mevcut. İnceleyebilirsiniz. Kapak olsun.
Sağlam 1 gözlem sonucu; ananemin yeniden doğduğunu, ancak zaten çoktandır doğuk olduğu için bunun 1 nevi Meryem ana doğumu olduğu sonucuna vardık. Ancak bu sefer doğurduğu kendisiydi.
(Bu arada bu kadın 11 çocuk doğurmuş, bırakın da kendini doğurma lüksü olsun 1 zahmet. “Yeter be! Kendimi de doğuruyorum!” Ve evet, Meryem ananın kendini doğurduğu 1 öykü bu. İstemeyen gitsin Dwayne Johnson’ın herhangi 1 aile filmini izlesin, o çok dikkat eder böyle şeylere. O çok İYİ 1 insan ve başarılı 1 sanatçı)
Aylar ayları, yıllar yılları kovaladı. Ben nenemin beşiğini yalapşap tıngır mıngır sallıyor gibi yaptım. Ve sonunda olmuştu! Ananem genç 1 kız oldu artık. Kullandığı yaşlı bezleri yerini adet pedine bıraktı. (Regıl mı, regil mi, regli mi inan hiç bilmiyorum)
Ailemle oturup ananemi nasıl iyi yetiştiririz, nasıl doğru yönlendiririz tartışmasına başladık. Babam “Yahu bize özel 1şey mi yapıldı, büyüdük gittik işte. Çok düşünmeyin.” diye enteresan 1 fikir sundu. Annem bu fikre şiddetle karşı çıkıp piyano kursu önerdi. Ananem bu fikre elini gösterip “parmakları çok kütletirsen ilerde kaskatı kalır” şeklinde çok dolaylı 1 ret cevabı verdi. Ben ise her zamanki gibi en can alıcı fikri sundum ve bu büyüme çağındaki bu kadının baskete gitmesi gerektiğini belirttim. Hem boyu falan uzar hem de spor işte, ne bileyim. Ama öyle güzel oynuyor ki, her smacında CRUNCH diye ses geliyor potadan. Her ne kadar fizyoterapisti reddetse de bence potadan geliyor. Kemiklerinden gelseydi anlardım.
Bu öykü yalan gibi mi duruyor? İnandırıcı mı değil? Bırak allasen mi? Aşağıda ananemin basket oynarken çekilmiş bazı fotoğrafları mevcut. İnceleyebilirsiniz. Kapak olsun.
OLSUN EMEĞİNE SAĞLIK
.jpeg)
CRUNCH
STEPS OLDU ANANE
.jpeg)
Garbo, Aralık Paniği, 2022
.png)
Yorumlar
Yorum Gönder