Değişken Alışkanlık Şiiri

Her şey bizi bırakıyor da biz hiçbir şeyi

bırakamıyoruz

Demişti annem çamaşır makinemiz bozulduğunda

Rahmetli

Annem değil Allah'ım korusun

Makinemiz göçtü bu dünyadan

Belki de uyanmıştır adına kabus denilen o rüyadan

Sürekli başkasının çamaşırlarını yıkadığı

Artık baş başayız annemle koca evde

Kirli sepeti elde

Bu daha giyilir kavgası veririz

Aramız her bozulduğunda hatırlatırım

beni dövdüğü günü

Üzülür kızar mahcup olur ve barışırız

Çünkü biz böyleyiz

Hiçbir şeyi bırakamıyoruz

Makinemizi bile

Bazen başkalarının yanında söyleyince dövdüğünü

İşte ona çok sinir olur

Annem için sınır odur, ele güne rezil olmak

Şaka yaptığımı, gerçek olmadığını duyururum dayak konusunun

Beni de atması korkusunun etkisiyle

Çünkü bazen ayarı yok dilinin

Tıpkı tuşları gibi rahmetlinin

Boş geldi boş gitti demişti arkasından

Sırf uyumlu oldu diye markasıyla

Her şey bizi bırakıyor da biz hiçbir şeyi bırakamıyoruz

Diye büyük bir laf etti çamaşır makinemiz bozulduğunda

Gerçekliğini kaybetti kapının önüne koyulduğunda

Garbo, Kasım Halüsinasyonları, 2022