Babam Eski Solcu Değil: Politik Agnostisizm

Bir duruş sahibi

Babasının bıyığı halı fırçası gibi arkadaşlarıma hep imrenegeldim. Bir laf var  ya babasının ceketini taşımak diye - onun izinden gitmek gibi, tam bilmiyorum- bunlar ciddi ciddi babalarının ceketini taşıyorlar “Kanka nasıl? Olum acayip retro!” diye. Düpedüz parka. Benim giyebileceğim o tarz bir baba ceketim olmadı hiç. Zaten babamınkiler kapüşonlu penye gibi bir şey; rahat kesim ve hep gri, yeşil bile değil. Amerikan olsaydık -yabancı, yani emperyalist- o zaman da babam kesin parka giyerdi. (politik agnostik = kimin kazanacağını bilemezsin)

Babam kimdir?

80li yıllarda Dicle Üniversitesinde okuyup voleybol takılan ilk kişidir. Üniversitenin bir ton sosyal sorumluluk kulübü olmasına rağmen tercihini yangın kulübünden yana kullanıp okul hayatını siyasi açıdan yatarak tamamlamıştır. Ardından bir kız yüzünden -annem- üniversiteyi terk edip İzmir’e yerleşmiş ve çalışmalarını burada sürdürmüştür. Üstelik annemle görücü usulü evlenmiştir.

Soldan vur, soldan vur!

İnsan ne öğrenirse evde öğrenir derler ya -doğru olmayabilir- ben de politikayla ilgilenmeyerek politikayı baya öğrendim.

“Top oynamaya çağırılmayan o çocuk ileride çok büyük bir teknik direktör de olamayacaktı”

Siyasi kanallar bizim televizyonda 60. sıralardadır. İlk 10 kanal tamamen TRT, sonra spor kanalları, sonra Dmax filan, en son siyasi kanal. Anlaşılacağı üzere bizi siyasetten daima uzak tutmaya çalıştı ama başaramadı -yani mission failed- Çünkü bana elektro gitar almak yerine Mynet’te okey oynamak için bilgisayar aldığında bizim de Twitter, Reddit, Evrim Ağacı filan takılacağımızı öngöremedi. Canı sağ olsun, iyi oldu yine de. Mynet’in popülerliği azaldı, bilgisayar bize kaldı, programdan elektro gitarlar çalındı, Ateş ve Su oyunu bitirildi ve sonra da bozuldu zaten bilgisayar.
Elindekiyle yetinmeyi bilmeli derler ya -doğru olmayabilir- artık parka takıntım yok, imrenmiyorum babası eski solcu arkadaşlarıma. Çünkü 1. çok riskli şu sıralar 2. retro daima değişiyor ve sanırım artık penye ceket zamanı… Bakıyorum çoğu sanatçı penye giyiniyor.

Garbo, Kasım Halüsinasyonları, 2022